Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

Αναρράχη

Γενικά: Από την πτολεμαιδα απεχει η Αναρράχη 12 χιλ. και απο την διασταυροση για βλαστη 1 χιλ Και το χωριό εξυπηρετείται συγκοινωνιακά με αστικά λεωφορεία που έχουν αφετηρία την Πτολεμαΐδα.

1) Κάθε έτος πραγματοποιούνται καθιερωμένες εκδηλώσεις:


2)Eορταζμος Αγου Γεωργιου και διωργανονονται πολιτιστικες εκδηλωσεις στο προαβλιο χωρο τις εκκλησιας.

3)Διοργανονονται αγονες scramble στην πιστα του συλογου μ.ο.μ. που βρισκετε στην περιοχη αβεροφ αναρραχης με πολλες σημετοχες απο πολους συλογους moto cross της δυτικης μακεδονιας.

4)καθαρα δευτερα πεταμα χαρταετου στην περιοχη σταυρος με πολλες εκδηλοσεις και διαφορα εδεσματα οπως και την πατροπαραδωτη φασολαδα

5)πεζοπορια στο πανεμορφο δασος οξιας και στα ποταμια με πολλα μονοπατια χαραγμενα για πεζοπορια που ξεκιναει απο την αναρραχη και καταλιγη στα 2111 μ κορυφη ασκιου.

6)«ΣΟΥΡΒΑΣ» έθιμο που γίνεται στο Δ. Δ. Αναρράχης. Ντυμένος καρναβάλι ο κόσμος της Αναρράχης με την συνοδεία γκάιντας επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού, ευχόμενοι για το νέο έτος.
ανήμερα Πρωτοχρονιάς από το πρωί ντύνοντα καρναβάλια και χορεύουν με γκάιντα και ζουρνάδες παρασύροντας κάθε περαστικό. Το απόγευμα γίνεται παρέλαση αποκριάτικων αρμάτων έχοντας σκοπό την διασκέδαση των επισκεπτών καθότι τα θέματα και η ενδυματολογία τους είναι αυτοσχεδιασμένα. Η συμμετοχή του κόσμου παρά το τσουχτερό κρύο κάθε χρόνο από την ευρύτερη περιοχή του Δήμου είναι και το έναυσμα για την συνέχιση αυτού του εθίμου. Στο τέλος της παρέλασης καλείται να συμμετάσχει και ο επισκέπτης χορεύοντας και πίνοντας.

7)το βράδυ των Αποκριών σε κάθε γειτονιά του χωριού, ανάβονται φωτιές με κέθαρα (θάμνοι). Από το προηγούμενο βράδυ, κάθε γειτονιά, ξενυχτάει φυλάσσοντας τα κέθαρα χορεύοντας και τραγουδώντας, πίνοντας και τρώγοντας.
Ο κόσμος συμμετέχει χορεύοντας γύρω από την φωτιά και τραγουδώντας τα παραδοσιακά αποκριάτικα τραγούδια (αθυρόστομα). Η συμμετοχή του κόσμου και σε αυτή την εκδήλωση είναι μεγάλη.
Μουσεία: Στο σχολείο υπάρχουν συλλογές νομισμάτων και πήλινων αντικειμένων Ρωμαϊκής και Βυζαντινής εποχής (Κομνηνών) , τα οποία συγκροτήθηκαν από τον διευθυντή του Σχολείου Γεώργιο Κωστίδη.

Μνημεία: 1) Ερείπια 2 κάστρων των Βυζαντινών χρόνων στη θέση «Κα­στρί» και «Κουλά». Σ’ αυτά βρέθηκαν Βυζαντινά νομίσματα της εποχής των Κο­μνηνών, που μεταφέρθηκαν στην αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία Βέροιας. Η παράδοση φέρει τα κάστρα ως ενωμένα με υπόγεια στοά. 2) Ερείπια Βυζαντινού Ναού στην τοποθεσία «Φρούριο». Αποκαλύφθηκαν εκεί κιονίσκοι και βάσεις κιόνων. Ιστορία: Το χωριό εκτείνεται σήμερα στους πρόποδες του λόφων της ορο­σειράς του Άσκιου. Κατά την αρχαία, όμως εποχή βρισκόταν σε άλλη θέση και λεγόταν Δέβρη ή και <<Διόβουρον>>. Κατά την Τουρκοκρατία η Αναρράχη ανήκε στην δικαιοδοσία του Αλή Πασά και μεταβιβάστηκε αργότερα στην αρμοδιότατα του Μοναστηρίου.
Κατά την μετέπειτα περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα οι κάτοικοι υπηρετούν ως σύνδεσμοι και πληροφοριοδότες των ανταρτικών σωμάτων ,ενώ τους μεταγενέστερους χρόνους δεκάδες από αυτούς προσέφεραν τη ζωή τους υπέρ του ιδεώδους της Φυλής .

Ακολουθώντας αυτή τη διαδρομή με κατεύθυνση προς τον αρχαιολογικό χώρο Αναρράχης - Εμπορίου συναντάμε τεχνητά δάση πεύκης (από αναδασώσεις) και μικτά δάση φυλλοβόλων και σκληρόφυλλων θαμνώνων, αλλά και πρανή με υπολείμματα αρχαιολογικών ευρημάτων σε ένα φυσικό περιβάλλον από υποβαθμισμένους χαμηλούς θαμνώνες ψευδομακκίας βλάστησης. Συναντάμε επίσης ένα μικρό ρέμα που καταλήγει στην περιοχή Αη-Γιώργη Αναρράχης και χαρακτηρίζεται από χερσαία δάση πεύκων προερχόμενων από αναδάσωση, μαζί με φυτεμένα δένδρα ψευδακακκίας (Robinia pseudoacacia) χωρίς να υπάρχουν ίχνη υγρόφιλης βλάστησης που θα αποτελούσε ένδειξη ύπαρξης ακόμη και ασυνεχούς ροής νερού στο ρέμα.
Έχουμε επίσης τη δυνατότητα θέας και λήψης φωτογραφιών (από το λόφο του αρχαιολογικού χώρου) φυσικών τοπίων που καλύπτονται από θερμόφιλα δάση φυλλοβόλων δρυών με οστρυές και γαύρους και που στα κατώτερα τμήματα των πλαγιών που χαμηλώνουν προς το Εμπόριο, έχουν αντικατασταθεί από τεχνητά δάση μαύρης και τραχείας πεύκης.
Από το λόφο «Κουκούλι» ο επισκέπτης έχει επίσης πανοραμική θέα πυκνών δασών οξιάς, τοπίων γλυκών με ήρεμες γραμμές και δασών φυλλοβόλων δρυοδασών και δασών οξιάς με τα σημάδια των αποψιλωτικών υλοτομιών να είναι εμφανή στο ψηλότερο βουνό με τα μεγάλα κενά και τις ασυνέχειες στη δασοκάλυψη. Από το λόφο «Κουκούλι» έχουμε επίσης θέα προς Βέρμιο, Καϊμακτσαλάν και Άσκιον όρος, αλλά και προς τα χωριά Μηλοχώρι, Φούφας, Εμπόριο.
Από την πανοραμική τοποθεσία “Σταυρός”, που περιβάλλεται από αραιή βλάστηση με πουρνάρια (Quercus coccifera) και συστάδες με φυλλοβόλες δρύς (Quercus frainetto, Q. pubescens) σε αρκετή απόσταση, έχουμε πολύ καλή εικόνα την Αναρράχης. Αραιή ψευδομακκία (αείφυλλα σκληρόφυλλα και φυλλοβόλα είδη) βλάστηση χαρακτηρίζει τις υποβαθμισμένες θέσεις που γειτνιάζουν με το κτίριο του Φυσιολατρικού Συλλόγου “Σταυρός” Αναρράχης. Ακολουθώντας τον παλιό δρόμο Αναρράχης - Βλάστης συναντάμε συστάδες ώριμων δασών μαύρης πεύκης. Πρόκειται για ομήλικες συστάδες μαύρης πεύκης (Pinus nigra) προερχόμενες από τεχνητή αναδάσωση με μικρή φυτοποικιλότητα στο εσωτερικό ενός τοπίου που κυριαρχείται από φυλλοβόλα δάση και θαμνώνες ψευδομακκίας βλάστησης.
Από θέσεις γειτονικές των τεχνητών συστάδων μαύρης πεύκης, ο επισκέπτης έχει θέα προς τις λοφώδεις εξάρσεις με τον κυρίαρχο τόνο στο τοπίο να δίνεται από φυλλοβόλα δάση δρυός και γαύρου και υψηλούς θαμνώνες ψευδομακκίας βλάστησης στους κατώτερους υψομετρικά ορίζοντες. Συναντάμε επίσης έντονα υποβαθμισμένους, από παλαιότερες χρήσεις και κυρίως ξύλευση/εκχερσώσεις, βιοτόπους που καλύπτονται από εξαιρετικά αραιούς θαμνώνες κέδρου του οξύκεδρου με ποσοστό κάλυψης που δεν ξεπερνά το 10% έως 50% σε γειτονικές λιγότερο διαταραγμένες θέσεις. Η βόσκηση από τα κατσίκια, ακόμη και των θάμνων και χαμηλών δένδρων αποτελεί μια εικόνα γνώριμη σε όλα τα Μεσογειακά και υπο-Μεσογειακά τοπία.
Καθώς διασχίζουμε το δρόμο, με το αυτοκίνητο ή καλύτερα με τα πόδια, παρατηρούμε τον χαρακτηριστικό εδαφοτάπητα των λιβαδικών κοινοτήτων με μικρές ανθισμένες οάσεις ακόμη και στο τέλος του καλοκαιριού (Cichorium intybus). Στις απέναντι λοφώδεις εξάρσεις έχουμε πυκνή κάλυψη με τη μορφή πράσινου μανδύα από φυλλοβόλα δάση δρυών και έντονες εναλλαγές χρωμάτων με πολλές διαφορετικές όψεις ανάλογα με την εποχή.
Μπορούμε επίσης να παρατηρήσουμε φυσικούς θαμνοφράκτες με κυρίαρχα είδη: Rubus sanctus (βάτο), Rosa canina (σκυλοτριανταφυλλιά), Cornus sanguinea (αγριοκρανιά), αλλά και έντονα υποβαθμισμένους από παλαιότερες χρήσεις (κυρίως ξύλευση/εκχερσώσεις) βοσκούμενους θαμνώνες (αραιοί θαμνώνες κέδρου του οξύκεδρου). Η βόσκηση επιμελείται τις ιδιαίτερες αρχιτεκτονικές μορφές των ατόμων κέδρου και πουρναριού που κατά θέσεις καλύπτονται από φτεριάδες (σχηματισμοί με μονοκυριαρχία του είδους φτέρης Pteridium aquilinum).
Στις ήπιας κλίσης πλαγιές των λόφων και του βουνού Μουρικίου παρατηρούμε επίσης διάφορα είδη δένδρων που διαφοροποιούνται χρωματικά ανάλογα με την εποχή και συμμετέχουν στα τοπία των φυλλοβόλων δασών δρυός. Ξεχωρίζουν τα είδη: Tilia argentea (φιλύρα η αργυρόχρωμη, κοινώς φλαμουριά ή φλαμούρι), Ostrya carpinifolia (οστρυά η καρπινόφυλλη, κοινώς οστρυά ή μελιόγαυρος), είδη βελανιδιάς (Quercus frainetto, Q. pubescens, Q. cerris), Carpinus orinetalis (γαύρος ο ανατολικός ή σκυλόγαυρος), ενώ με γυμνό μάτι διακρίνεται και η έντονη αντίθεση των πυκνών δασών σε σχέση με τους αραιούς, υποβαθμισμένους θαμνώνες κέδρου του οξύκεδρου. Σε θέσεις με υψηλή υγρασία εδάφους, κυρίως δίπλα σε μικρές ρεματιές, συναντάμε μεμονωμένα άτομα λευκής ιτιάς (Salix alba). Άτομα βερμπάσκου ή φλώμου (Verbascum sp.) συναντώνται στις άκρες των δρόμων και στα διάκενα των δασών σε μεγάλο υψομετρικό εύρος και σε ποικιλία υποστρωμάτων που καθώς ανθίζουν αργά το καλοκαίρι δίνουν ιδιαίτερο χρώμα στην αίσθηση του ξεραμένου, άνυδρου τοπίου.

3 σχόλια:

  1. Να γράψετε για τη συμβολή των Ντεμπριωτών στην Επανάσταση του 1821, καθώς και για τα διάσημα Εκπαιδευτήρια της Δέβρης κατά την Τουρκοκρατία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν γνωρίζει κάποιος για την Δέβρη/Αναρράχη ας γράψει οτι στοιχεία έχει εδώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή